Castillezeep

hey
ik heb nog eens zeep gemaakt
de gemakkelijkste zeep met 1 enkel ingrediënt: nl olijfolie
en naar het zoeken naar waarvoor het goed is, heb ik eindelijk een onlineshop ontdekt in België
In Lier. En ze hebben ook een bakstenen winkel.

Deze zeep is een milde zeep, zacht voor de huid, ook te gebruiken voor het gezicht en voor het haar.
Ik heb er deze keer niets van kleurmiddelen en geurstoffen extra bij gedaan.

Ik heb het siliconen vormen gegoten.
Ze zijn gekocht van in de Action.
Leuk voor cadeau te doen


Recept:
650 gr Olijfolie
82 g NaOH
230 g gedemineraliseerd water ( ideaal voor zeep, anders kans op laagje kalk aan boenkant van zeep)

tekstjes tijdens de mis van mijn opa

hey
graag had ik de tekstjes willen delen die tijdens de begrafenis gezegd zijn.
Ze zijn zeer mooi en het was een mooie en serene mis.
Zoals opa het gewild had.
Eerst is er het tekstje van de pastoor tijdens de homilie
Hij kende mijn opa zeer goed van vroeger.

Homilie door Herman De Mulder

Beste familie,

Ik ben dankbaar en eigenlijk ook blij, dat ik hier de homilie mag houden...

André was mijn vriend! We zijn van hetzelfde geboortejaar, André is 3 maanden jonger...

Als jonge mensen hebben we een en ander samen beleefd... vooral bij het

voetballen : we speelden samen, ook met broer Herbert, bij den SV!!

Het waren mooie tijden! En dan de discussies in het voetballokaal, eerst bij moeder Margriet en later bij Herberken in de Nieuwstraat!

Aan de tapkast leer je mensen kennen! Het ging er niet alleen over voetbal... Het leven hoe dan ook kwam ter sprake. Zo leerde ik ook naast Herbert, de 2 andere broers van André kennen, Paul en Georges ( de kunstenaar).

Er was een sterke familieband. André was de meest ernstige! Hij was altijd zeer bezorgd, vandaar zijn inzet, via de CM, voor ziekenzorg, voor dienst en hulp aan de meest zwakken in de samenleving. Onrechtvaardigheid kon hem kwaad maken.

André hield zeer veel van zijn familie, van zijn gezin vooral, zijn Jacqueline, kinderen en kleinkinderen...

Hij kon goed zingen en deed dat ook in familiekring...

Toneel was zijn grootste passie! André volgde dan ook dictie en toneelschool. Als ik goed onthouden heb, dan speelde hij meer dan 35 jaren bij het toneelgezelschap      't Meibloempje". 't Was zijn lang leven... en hij bewaarde zorgvuldig alle tekstboekjes en documentatie.

Hij was een graag geziene figuur op de scène!!

Vele vrienden en vriendinnen zullen André ook dankbaar gedenken vanuit de vele vakanties in Oostenrijk. Daar heeft hij genoten van het skiën, maar vooral ook van de sfeer, vooral van de kerstsfeer. Zeer belangrijk voor hem was de Middernachtmis, want André was een diepgelovig man!

Hij kon ook zo dankbaar zijn voor al het goede, het schone en het ware in zijn leven.

Toen zijn gezondheid meer en meer begon te verslechteren, werd hij sterk bewust van wat hij in zijn leven heeft kunnen en mogen doen...

Vanuit zijn christelijk gelovig zijn was André vooral zeer dankbaar voor alles wat hij heeft gekregen en voor wat hij heeft kunnen geven aan zijn gezin en familie, ja aan zijn medemensen.

Die dankbaarheid heb ikzelf mogen ervaren op zijn ziektebed. Op zijn vraag mocht ik hem de ziekenzalving geven, in aanwezigheid van zijn lieve Jacqueline, de kinderen, kleinkinderen en een goede vriend.

Het waren mooie momenten! Twee dagen later is André gestorven...

In het evangelie volgens Johannes (15, 12-17) zegt Jezus : "Geen groter liefde kan iemand hebben dan deze... dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden..."

André heeft op zijn manier geprobeerd zijn leven een christelijke dimensie te geven...

Zijn zoon Dirk heeft zijn vader goed getypeerd in een mailtje aan mij :

"Onze pa en opa was ... behulpzaam, sociaal, gelovig, gevoelig, muzikaal, perfectionist, zorgzaam en vooral dankbaar".

Ik zou er nog kunnen aan toevoegen (vanuit de sport) : hij was ook sportief... met het accent op fair-play.

André was een correct, eerlijk mens!!

Tegen het einde van de mis hebben mijn tante en mijn zus nog zelf een tekstje gemaakt. 

en ze hebben ze ook voorgelezen. 

Dag Opa,                                                           

Een week geleden heb je de strijd opgegeven. Na de eerste dagen van verdriet en herinnering, willen wij, uw kleinkinderen, je graag nog iets zeggen.

Je bent onze opa, de beste opa van de hele wereld. En zo willen we je graag herinneren. Als iemand die graag verhalen vertelde waar wij allemaal naar luisterden en om konden lachen. Want een knipoog en een kwinkslag was nooit ver weg.

Je was altijd erg geïnteresseerd in ons, wat we deden op school en in ons werk. Hoe het met het autootje was, hoe de punten waren, hoe het op de voetbal geweest was, ... Je was bezorgd om ons en wou iedereen zover je kon, helpen.

Je was zeker ook trots op ons en toonde dat ook constant. Dat gaf ons een goed gevoel. Maar wij zijn zeker ook heel fier op jou om wie je was, waar je voor stond en wat je kon.

We weten dat je heel dankbaar was voor wat anderen voor je deden zowel voor de kleine dingen als de grote dingen. Je vond het belangrijk om die dankbaarheid zelf te tonen en dat is iets dat je zeker wou doorgeven aan ons, namelijk dat we moesten dankbaar zijn voor wat mensen voor ons doen en welke kansen  we krijgen.

Daarom willen we dit moment afsluiten door te zeggen dat we ongelofelijk dankbaar zijn om wie je was en wat je allemaal gedaan hebt voor ons. Bedankt voor ons zo'n goede ouders te geven. Bedankt voor wat je ons geleerd hebt. Bedankt voor de mooie herinneringen, de grapjes, de knipoogjes. Bedankt om de beste opa te zijn die we ons maar konden wensen. We zullen je nooit vergeten

Evelien, Liesbet, Kristof en Frederik

Het tekstje van mijn tante gaat hier volgen

mijn opa (2)

adres: zevende hemel


dag opa,
een week geleden ben je weggegaan van ons
het doet ons pijn en verdriet
maar ik weet dat je nu gelukkig bent
zo zonder pijn.
Ik was zeer blij dat ik je de avond ervoor nog eens gezien hebt.
Ons oma houdt zich sterk
maar stilletjes denk ik, dat ze zit te huilen.
Vrijdag heeft ze zelf nog gebedje gevonden onder je onderlegger aan tafel in de keuken
het was een beetje verstopt onder kassabonnetjes.
Je was er al een tijdje mee bezig e
Dat je niet meer goed kon dingen doen die je vroeger wel kon doen.
En dit om oma te sparen.

We beseffen het nu pas dat we je gaan missen met Kerstmis, verjaardagen, Vaderdag.
Je lege plek in de zetel...
 maar toch bedankt voor alles wat je hebt gedaan voor ons,
je vrienden, kennissen..

mijn opa

Hey Hallo allemaal

de laatste heb ik geen tijd gehad voor nog iets te schrijven omda mijn opa lang in het ziekenhuis heeft gelegen. 

De voorbije week moest ik nog 7 dagen werken. 

Vrijdag kreeg ik te horen dat hij palliatief is. dus enkel comfortzorg zou krijgen. 

iedereen is er bij geweest dan behalve ik en mama. Mijn moeder was er in de voormiddag al geweest en ik ben er dan nie bij geweest omdat er al 4 anderen in de kamer bij waren. En het zou een beetje te veel geweest zijn. 

maar door mijn werkend weekend kon ik er ook niet bij zijn tijdens de laatste sacramenten die gegeven werden zondagmorgen. 

Iedereen is dan eens langs geweest. 

Ik wou er nog zeker eens bij gaan en daar dat het gisteren mijn laatste werkdag was voor mijn verlof, ben ik gisterenavond nog geweest. 

Hij herkende me nog, spreken kon hij niet. Hij knipperde wel met zijn ogen ten teken dat hij mij herkent heeft. Dan kon ik mijn tranen niet bedwingen en ben ik eventjes buiten de kamer gegaan. Mijn nonkel is eventjes mee buiten geweest, ik was er alleen naar toe gegaan. Hij heeft gezegt dat ze er zondag voor gezorgd hadden dat hij geen meer had, door morfine toe te dienen. We mochten ook zijn hoofd niet meer verleggen. 

Uiteindelijk ben ik toch nog blij en content dat ik hem nog gezien heeft, want hij is vannacht (12 augustus) in slaap gestorven. Rustig en vredig.

Het lijkt of hij op mij gewacht om .......

Hier enkele fotos toen ik klein was met mijn opa.